Մարիամ Աստվածածին եկեղեցի

Մարիամ Աստվածածին եկեղեցին կառուցել է Նիկոլայ Մարկովը 1324 թվականին (Արևային Հեգիրա) և մինչև 1349 թվականը եղել է հայ կարևորագույն եպիսկոպոսների գլխավոր գրասենյակն ու բնակության վայրը։ Եկեղեցու հատակագիծը ազդված է մ.թ. 7-10-րդ դարերի հայկական եկեղեցու ճարտարապետության վրա։ Եկեղեցի մտնելու համար հարթակից դեպի արևմուտք կան աստիճաններ և երեք մուտքերի դիմաց՝ հյուսիսից և հարավից, երկու «թև»։ Նույնիսկ հատակագիծը թե՛ դրսից, թե՛ ներսից ունի խաչի տեսք և հայկական եկեղեցիների ավանդույթի համաձայն՝ նրա ամբիոնը գտնվում է դեպի արևելք նայող կողմում։ Եկեղեցին ունի տասներկուակողմ հիմնական գմբեթ՝ մատուռի վերևում տասներկու լուսարձակներով, իսկ արևմտյան կողմում՝ վեց սյուներով զանգակատան գմբեթ։ Գլխավոր գմբեթը կառուցվել է բյուզանդական ճարտարապետության ազդեցությամբ։ Գլխավոր մուտքը, որը գտնվում է շենքի արևմտյան կողմում, ունի 8-19-րդ դարերի հայկական եկեղեցիների ճարտարապետական ​​ոճով անցք, իսկ արևմտյան կողմի մուտքում երկու փոքր սենյակ է, և այս հատվածը միջանցքի տեսք ունի, որը ելք է տալիս դեպի մատուռ և միանում եկեղեցու արևմտյան կողմին։ Հյուսիսում գտնվող փոքրիկ սենյակում կա մուտք դեպի իվան հասնելու համար նախատեսված սանդուղք, իսկ հարավում գտնվող փոքրիկ սենյակի տակ՝ դամբարանը։