Այս տարածաշրջանում մարդկանց բնակավայրերի պատմությունը սկսվում է մ.թ.ա. ավելի քան երեք հազար տարի: Այսօրվա քաղաքի տարածքներից տեղափոխված այն ժողովուրդների վերաբնակեցման դարաշրջանում
Բալխ Աֆղանստանում, դեպի Իրանական բարձրավանդակ, իրենց նախահայրերի որոշ խմբեր եկան այս տարածք, այն անվանեցին «Յազդան» և այդ ժամանակաշրջանից «Յազդը» դարձավ պաշտամունքի վայր։ Աքեմենյանների և Սասանյանների ժամանակաշրջանում Եզդի տարածքը զգալի սոցիոլոգիական և տնտեսական նշանակություն է ունեցել, ավելին, այդ տոհմերի կողմից առանձնահատուկ ուշադրություն է դարձվել այս շրջանի բարգավաճմանը և կենցաղային պայմաններին։ Մահմեդականների նվաճումից հետո Յազդի տարածքը ստացավ «Դար-օլ-Էբադե» («նվիրվածության երկիր») տիտղոսը: Ըստ պատմական տեքստերի և քաղաքային համատեքստի, երևում է, որ տեղի և այլ շրջանների հնագույն զրադաշտականների համար Եզդ քաղաքը հիմնարար նշանակություն ուներ և համարվում էր նրանց սրբավայրն ու սուրբ քաղաքը։ Գոյություն ունեցող աշխատանքները ցույց են տալիս այս քաղաքի ընդարձակությունն ու բարգավաճումը մի ժամանակաշրջանում, որը սկսվում է դեյլամական էմիրների տիրապետությունից և հասնում Սեֆյանների դարաշրջանին: Նաև մշակութային տեսանկյունից Յազդի շրջանը շատ հետաքրքիր է թվում, և զրադաշտականների գիտական ժառանգության առանձնահատկությունները փայլուն պատմական անցյալ ունեն։
Լրացուցիչ տեղեկությունների համար