ԵՐԱԺՇՏԱԿԱՆ ՓԵՐՍԻԱՆ
Ներածություն
Իրանը մի երկիր է, որը բնութագրվում է ոչ միայն իր հազարամյա քաղաքակրթությամբ, այլ հին մշակույթով և պարսկական շատ նուրբ երաժշտությամբ և գործիքներով:
Պարսկական ավանդական երաժշտությունն ու դրա գործիքները, որպես նրա ժառանգության արտացոլում, շատ խոր արմատներ ունեն երկրում և առանձնահատուկ տրամադրվածություն և ճաշակ են ցույց տալիս իր պատմության բոլոր տարբեր ժամանակաշրջանների համար:
Իրանական փոխաբերական արվեստի դասական կերպար է այն տղամարդու կամ կնոջ երաժիշտը, ով անտարբերորեն գեղեցիկ է մետաքսե և բրոշադի հագուստով, ծռվում է ծաղիկների պարտեզում կամ հոյակապ գորգ, անցկացնելով երաժշտական գործիք:
Ներկայացուցչություններ երաժշտական գործիքներ հայտնաբերված են հնագույն հնագիտական ապացույցներում, ա Susa, բրոնզների վրա LorestanՄի Թաք-ե Բոստան, ինչպես նաև Քաջարի շրջանի մեծ նկարիչների գործերում:
Բանաստեղծության պես, պարսկական երաժշտությունը պարսկական մշակույթի առանձնահատուկ առանձնահատկություն է, քաղաքակրթության խորհրդանիշ, որը դարեր շարունակ տարածվել է հսկայական տարածքների վրա, և որի ազդեցությունը դուրս է եկել նրա տակ ծաղկած կայսրությունների տարածքային սահմաններից: Պատմության ընթացքում երաժշտական գործիքներ հնարավոր է վերակառուցել քաղաքակրթությունների իրար մեջ հաստատած կապերն ու կապերը. հմտություն արհեստավորներ, մեծ վարպետ լյութիերներից, համատեղում է երաժշտական տեսություններ, փիլիսոփայական միտք, տարբեր աշխարհագրական և մշակութային ոլորտներից բխող կառուցողական տեխնիկա, փոփոխություններ, զտումներ և վերամշակող ազդեցություններ, որոնք վկայում են մշակույթների, փոխադարձ գիտելիքների և անհատական զարգացումների միջև փոխանակումների մասին:
Իրանը, որը գտնվում էր Եվրոպայի, Աֆրիկայի և Ասիայի միջև միության հենց աշխարհագրական կետում, տիրապետում էր հսկայական տարածքների, որոնք գրավված էին բազմաթիվ էթնիկ խմբերի և համայնքների կողմից ՝ իրենց հստակ մշակված և հստակ մշակութային ինքնությամբ, քան այն, ինչ ներկայացնում է պատշաճ պարսկական մշակույթը, իրականում քրդեր կան, Ադրբեջանցիներ, հրեաներ, արաբներ, ուզբեկներ, թուրքմեններ, բալուխներ և Պարսից ծոցի ափերին աֆրիկյան ծագում ունեցող որոշ խմբեր:
Համարվել նաև համայնքի ոչ աննշան ներկայությունը կրիստիան, հրեական, zeroastriane, Nestorian, Manichaean and Buddhist, տարածքում արմատավորված ավելի քան հազարամյակ, ինչը միայն մեծացնում է տարասեռության ինդեքսը:
Իրանի պատմությունը և երաժշտական ավանդույթները
Անտոնիո դի Թոմմասո
Երաժշտություն Հին Պարսկաստանում
Գոյություն ունեն բազմաթիվ հնագիտական գտածոներ, որոնք մեզ տեղեկացնում են հին Պարսկաստանում երաժշտական պրակտիկայի և պարսկական երաժշտության համատեքստերի և գործիքների մասին, և որոնք կոնկրետ հաստատում են այն գրական վկայությունները, որոնք մեզ են հասել հույն հեղինակների ՝ Հերոդոտոսի, Աթենասի և Քսենոփոնի գրվածքների միջոցով: և միջնադարյան ժամանակներում ապրած որոշ մահմեդական հեղինակներից, ինչպիսիք են պարսիկ բանաստեղծ Ֆիրդուսին, ովքեր հին պարսկական երաժշտության մասին իրենց գիտելիքները քաղել են բանավոր ավանդույթի աղբյուրներից:
Պարսկաստան, երաժշտություն և իսլամական քաղաքակրթություն
Պարսկական երաժշտության պատմությունը իսլամական քաղաքակրթության մեջ բնութագրվում էր քաղաքային պալատական երաժշտության առկայությամբ, որը, կարծես, պահպանել էր ութերորդից տասնվեցերորդ դարում ընկած ժամանակահատվածում լեզվի որոշակի համասեռություն, ինչը թույլ կտա մեզ խոսել միակի մասին: երաժշտություն դասական, ժամանակ առ ժամանակ հովանավորվում էին աբասիացիների, ջալաարիդների, տիմուրիդների, օսմանցիների և սաֆավիդների դատարանները:
Երաժշտության տեսություն
Աբբասյան խալիֆ ալ Մամունը, որը հիմնադրվել է Բաղդադում 832 լ Բեյթ ալ-Հիքմա; o Իմաստության տուն, կամ արաբ թարգմանիչների լաբորատորիա, որոնք սերունդներ շարունակ զբաղվել են հունարեն և արամեերեն արաբերեն լեզուներով տեքստերի հարմարեցմամբ ՝ հավերժացնելով հույն գիտելիքների թարգմանության աշխատանքը, որը սիրիացիներն ու նեստորականները կատարել են Հեգիրային նախորդող դարերում (622):
Պարսկական դասական երաժշտություն Safavid ժամանակաշրջանը
Իրանի քաղաքներում արքունիքի երաժշտական կյանքի համար շքեղության նոր շրջան է նշանակվել Սաֆավյան թագավորության գալուստը: Արդեն Շահ Էսռնայիլ I- ի (1502-1524) հետ Թավրիզ քաղաքը դարձավ հարուստ երաժշտական կենտրոն. Այս ինքնիշխանը մեծ հարգանք ուներ երաժշտության երաժշտության համար AshiQ, կամ ադրբեջանցի բարդերից, և նա իրեն ուրախացրեց ՝ գրելով չափածո առեղծվածային սիրո և այլնի մասին գիտություն, և ոսպը երկար բռնակի SÀZ կամ QOPÙZ նվագելիս խաղալիս: Հենց այս ժամանակ էր, որ պարսկական երաժշտական պրակտիկան որոշակիորեն ազդում էր թուրք-օսմանյան դատարանների երիտասարդ երաժշտության վրա, որը 16-րդ և 17-րդ դարերում տեղակայված էր բազմաթիվ պարսկական երաժիշտների և երգիչների:
Պարսկական դասական երաժշտություն Քաջարի շրջանը
1722 թվին աֆղանական արշավանքով և Սաֆավիդների անկմամբ, Սպահանի հարուստ երաժշտական ավանդույթը կարծես ցրվում է ՝ բազմաթիվ վարպետների տեղահանմամբ դեպի Թուրքիայի, Կենտրոնական Ասիայի և Քաշմիրի դատարաններ: Աֆշարիդների և andանդների տոհմերի կարճատև կառավարման տարիներին (1737-1794) դասական պարսկական երաժշտությունը վճռականորեն անհետացավ պատմական տեսարանից, և XNUMX-րդ դարում կրկին հայտնվեց Քաջարի արքունիքում: Սաֆավիդների և Քաջարների թագավորությունների միջև անցման այս փուլում է, որ հստակ տարանջատում է տեղի ունենում թուրք-օսմանյան, իրաքյան և պարսկական երեք մեծ երաժշտական ավանդույթների միջև. XNUMX-րդ դարից դրանք զարգանալու են ինքնուրույն:
Պարսկական դասական երաժշտություն
Չնայած երաժշտական ստորաբաժանումների շարք լինելուն կամ Gushe-հա (հոգնակի) Gushe, որը նշանակում է «անկյուն») յուրաքանչյուրը վերնագիր ունեցող RadiF պարզվում է, որ դա ավելի հստակ սուբյեկտ է, քան հասարակ մոդել-երգացանկը կամ պարզ մոդալ համակարգը: Դրա գործառույթը ոչ միայն թույլ է տալիս պահպանել և սովորել ա կորպուսը կոմպոզիցիաներ և ապահովել կատարման համար մոդելներ և ընդհանուր հիմքեր (ինչը բնութագրվում է ժամանակավորության բարձր աստիճանով);
Կատարողականություն և երաժշտական ուսուցում
Դասական պարսկական երաժշտության իրականացումը, ավանդաբար, վերապահված է մասնավոր սենյակներին, որոնք խիստ զբաղված են գիտակների շատ սահմանափակ լսարանի կողմից ՝ տներում, պարտեզներում, մեկ անգամ ՝ ինքնիշխան դատարանների և երաժշտասերների դատարաններում: Կատարողները սովորաբար երգիչ են, որոնք ուղեկցվում են մեկ, երկու կամ երեք գործիքներով ՝ որոշիչ փոքր ծավալուն տոնով: դուք նստում եք հատակին `շքեղ գորգերով զարդարված միջավայրում, և երաժիշտների և ունկնդիրների շփումը գործնականում գաղութարար է:
Պարսկական երաժշտության մեջ մեղեդային զարդարանքի սկզբունքը և իմաստը
Ինչպես Արևելքի մշակույթներին պատկանող երաժշտական ավանդույթների մեծ մասում, պարսկական դասական երաժշտությունն էլ է homophonic: Այնուամենայնիվ, այն ներկայացնում է բարձր մակարդակի բարդություն, որը չի տրվում այնքան մեղեդային գծերի երկարությամբ և բազմազանությամբ և ռիթմիկ ցիկլերի բարդությամբ, ինչպես դա արվում է արևելյան այլ հարուստ դասական ավանդույթների համար, բայց զարդարանքի սկզբունքը, որի իմաստը պարունակում է Դարիուշ Սաֆվատեի կողմից վկայակոչված շատ պարզ «ավանդական» մեծամասնությունը. «այն, ինչ դու խաղում ես, կարևոր չէ, բայց Գալ այն խաղացել է »:
Երգված են պոեզիայի ավանդույթները
Իրանի երաժշտական ավանդույթը, ինչպես քաղաքային, այնպես էլ գյուղական համատեքստերում, անքակտելիորեն կապված են պոեզիայի հետ: Միջնադարյան գրականության որոշ աղբյուրներ (Քութբ ալ-Դան Շիրազի. Նեզամի) ցույց են տալիս մեզ այն կարևորությունը, որն արդեն ունեին երգած պոեզիան Սասանյանների դարաշրջանում. 360-ը «արիաներն» էին, որոնք կոչվում էին Dastan կազմված է Բարբադից ՝ մեկը զրադաշտական տարվա յուրաքանչյուր օրվա համար:
Պարսկական երաժշտական գործիքներ
Երաժշտական գործիքը օբյեկտ է, որը հավատարմորեն արձանագրում և արտացոլում է տարածքի քաղաքակրթության էվոլյուցիան: Մի քանի տողում նկարագրելը մի առարկա այնքան ընդարձակ և բարդ, քանի որ այն ներառում է բազմաթիվ ասպեկտներ, պահանջում է պարզել, թե որոնք են մեզ թույլ տալիս վերականգնել ամենաակնհայտ հետքերը ժամանակներից և վայրերից բաղկացած ճանապարհորդության մեջ: Asիշտ այնպես, ինչպես կատարողի թողած հետքերը և ժամանակը գործիքի մարմնում թույլ են տալիս վերականգնել նրա պատմությունը, ինչպես նաև պարսկական այս երաժշտական գործիքի մարմինը, որը Իրանի տարածք է, գործիքներն էլ հին քաղաքակրթության նշաններ են, որոնք ընդունակ են ընդլայնվել: հարևան տարածքներում նրա բնօրինակ հերոսները բանաստեղծական և զտված մշակութային տիրապետության ուժով:
Պարսկական երաժշտության թեման բարդույթ դարձնելը ներկայումս ներկայությունն է Իսլամական հանրապետություն Իրանի, շատ ցայտուն հատկանիշներով էթնիկական խմբերի և շրջանների բազմազանություն պարսկական պաշտոնական լեզու, որի մասին խոսում են կեսից ավելին բնակչություն և այլ լեզուները բնութագրում են ուժեղ մշակութային ինքնություններ, ինչպիսիք են ՝ Ադրբեջանը, Baluchistan, Թուրքմենական սարահարթ (իրանական), լեռնաշխարհ Kurdistan (Իրանական), Պարսից ծոցի շրջանները, բոլոր այն շրջանները, որոնց էթնիկ խմբերը հատում են տարածքային սահմանները ՝ ազգային պատկանելությունն ավելի անորոշ դարձնելով: ...
Ավանդական երաժշտություն Իրանում